الــهــی مــنــم بــنـدۀ پُــر گـنــه            ز جرم و خـطا گـشته ام روسیـه

پـشـیـمـانـم و از تو شـرمـنـده ام            نگر از خـجـالـت سر افـکـنده ام

نــدارم بـه جـز تـو پــنــاه دگــر            بـیـا کن کرم بر نـگـردان نـظـر

مـرا از در لـطف خود رد مکن            ره تـوبـه بر ایـن گـدا سـدّ مکـن

تو سنگم مزن گرچه من عاصیم            نگر امشب از دست خود شاکیم

تو مُـهـر خـمـوشـی مزن بر دلم            کـه از آل طاهـا سـرشـتـی گـلـم

اگـرچـه بـدم عــاشـق حــیــدرم            گــــدای در خـــانــۀ کــــوثـــرم

تو عـذرم پـذیـر و مرا کن قبول            بـه حـق عـلـی و به جـان بـتـول